Historia wspólnoty rybnickiej

 

 

1. W Rybniku pierwsza wspólnota Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych powstała w 1924 roku przy parafii Matki Boskiej Bolesnej. Istniała do lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Następnie z powodu zmniejszającej się liczby członków została zlikwidowana, a członkowie zakonu przenieśli się do wspólnoty w Raciborzu.
 
2. Na poczatku lat dziewiećdziesiątych ubiegłego wieku zwiększająca się liczba członków należących do wspólnoty w Raciborzu, a pochodzących z terenu miasta Rybnika i okolic pozwoliła na powtórne utworzenie wspólnoty w Rybniku. Nastąpiło to w 1991 roku.
 Początkowo wspólnota istniała przy parafii św. Antoniego Padewskiego, pożniej przy parafii Królowej Apostołów, a obecnie przy parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza w Rybniku-Chwałowicach.
 
3. Od powtórnego utworzenia wspólnoty w 1991 roku asystentem wspólnoty był śp. ojciec Mieczysław Woźniczka. Prowadził on większość wspólnot na terenie Śląska. Do śmierci, która nastąpiłą 27.08.1995 r. ojciec Mieczysław był duchową podporą i wsparciem nie tylko wspólnoty, ale również wielu jej członków.
  Oto wspomnienie o ojcu Mieczysławie napisane przez członka wspólnoty Rybnickiej - Krystynę Szweda.
 
 
Czekam,
może napisze, bo zawsze odpisywał
 
Tak nagle odszedł ojciec Mieczysław,
A tyle miał mi jeszcze wytłumaczyć,
Tyle nauczyć, tak wiele miałam pytań.
Czekam, może napisze, bo zawsze odpisywał.
Ojcze Mieczysławie, żyłeś cicho i skromnie.
Stojąc w pokorze, kochając ogromnie.
Twa miłość do Boga była przepiękna,
A wzorem ci była Matka Najświętsza,
W Karmelu ukryty żyłeś dla nieba,
Do człowieka śpiesząc, gdy tylko potrzeba.
Nie zostawiłeś mnie nigdy bez słowa,
Choć powściągliwa była twa mowa.
Uczyłeś z powagą, lecz z wielką czułością,
rozmawiając ze mną jak brat ze siostrą.
Gdy przychodziłeś radość mi dawałeś,
Odchodząc, w sercu mym pokój zostawiałeś,
Zawsze mówiłeś: Przyjedź do Czernej, Matki naszej,
Ona tam czeka, tam się wypłaczesz.
Przed Jej obliczem ja też tam klęczę,
Oddając wszystko w Matczyne ręce.
I pisał często: Modlę się za was,
Ufaj, ma córko, nie jesteś sama.
Bóg cię powołał i On jest z tobą,
Nie okrywaj się nigdy "żałobą".
Patrz zawsze do Nieba, tam nasi święci.
Wiesz, jak tu żyli, nie byli przyjęci.
Ty ich naśladuj, bo jesteś ich siostrą,
Żyjąc dla Pana będziesz radosną.
I tak mi pisał, i tak mi mówił.
Teraz jest cisza - pustkę zostawił,
Pustkę na zewnątrz, ale nie w sercu,
Bo słowa jego chowam w mym wnętrzu.
Widzę nawet, jak palcem mi grozi.
Bo i tak czasem było, ale to nie szkodzi.
Tego mi dzisiaj wszystkiego zabrakło.
Jego słowa słyszę: Bóg sam wystarcza, Bóg daje światło.
odszedł już Ojciec, na ucztę Pana,
Ja muszę tu zostać, modlić się i kochać,
Do niczego "nieprzywiązana".
Za Twoją miłość, za czas Twój i inne dary,
Wdzięczna Ci jestem, mój Ojcze kochany.
 
 
 
 
 
 
4. Do połowy 2008 roku asystentem naszej wspólnoty był ojciec dr Włodzimierz Tochmański. Mimo rozlicznych obowiązków, zawsze znajduje czas dla nas zarówno na spotkaniach wspólnoty, jak również na indywidualne rozmowy, porady i kierownictwo duchowe. Jego przygotowanie i pełnienie obowiązków jest dla nas wzorem, ku któremu powinniśmy dążyć.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. Od października 2008 roku asystentem naszej wspólnoty jest ojciec Karol Morawski. W czasie pracy w naszej wspólnocie był przeorem klasztoru Karmelitów Bosych w Krakowie-Prądniku Białym. Święcenia kapłańskie przyjął w 2003 roku. W latach 2003 - 2006 pracował w wydawnictwie Karmelitów Bosych, a w latach 2006 - 2008 przebywał w Przemyślu; między innymi opiekując sie wspólnotami OCDS w Przemyślu i Radomiu.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6. Od września 2011 roku powrócił do naszej wspólnoty ojciec dr Włodzimierz Tochmański. Do zakonu Karmelitów Bosych wstąpił w sierpniu 1983 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1990 roku. W latach 2008 - 2011 (w czasie przerwy w pełnieniu funkcji naszego ojca - asystenta Wspólnoty) był proboszczem w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Kluszkowicach.
 W 2015 roku obchodził jubileusz 25 lat kapłaństwa.
 
 
 
 
 
 
Joomla templates by a4joomla